Uszeregowanie powyższe Jest zresztą w pełni uzasadnione wtedy, gdy za jego podstawę przyjmuje się drugorzędne z punktu widzenia konstrukcji cechy formalne. Natomiast tylko wzgląd na dominującą rolę konstrukcji w artystycznym wyrazie architektury może prowadzić do skrajnego przeciwstawienia sobie gotyku i baroku. O takim właśnie ujęciu Wolfflina świadczy, że mówi on o autentycznych, a nie symbolicznych siłach oraz że stylem „podkreślającym siły” jest dla niego Już nie barok, ale gotyk).Problematyka współbrzmienia i dysharmonii układów formalnych i systemów konstrukcyjnych w architekturze tylko pozornie uchodzi więc uwadze Wolfflina.
